فرآیند پرستاری در هیپرمنیزیمی (Hyprmagnsmia)
بالاتر از نرمال بودن ســـطح منیزیم خون را هیپرمنیزیمی می گویند. بیماران مبتلا به عملکرد کلیوي ضــعیف یا اســتفاده بلند مدت از ترکیبات حاوي منیزیم به ســختی می توانند منیزیم را دفع کنند. منیزیم اضافه در خون موجب می شود که تحریك پذیري غشاي سلولی کمتر از نرمال باشــد، و به محرك قوي تري براي ایجاد تاثیر مورد نظر نیاز داشــته باشــند. همانطور که ســطح منیزیوم بالا می رود، غشــاي ســلولی نســبت به محرك هاي طبیعی خود مقاوم تر می شود.
پیش آگهی
تصحیح سطح منیزیم براي پیشگیري از عوارض تهدید کننده زندگی آن ضروري است. بیماران در ریسك چشمگیري براي ایست قلبی هستند زمانی که سطح منیزیم به بالا رفتن ادامه دهد.
علائم و نشانه ها
- برادیکاري در اثر کند شدن پاسخ سلولی به محرك هاي نرمال
- هیپوتانسیون در اثر اتساع عروقی
- خواب آلودگی یا لتارژي (خواب آلودگی مرضی)
- ضعف
- رفلکس تاندون عمقی کمتر از نرمال
- کانفیوژن
- احتباس ادرار
- ایست قلبی در صورت بالارفتن شدید سطح منیزیم
تفسیر نتایج تست ها
- سطح منیزیم سرم بالاتر
- نوار قلب نشانگر پهن شدن کمپلکس QRS و طوانی شدن فاصله PR است
- بالا رفتن سطح در صورت نارسایی کلیوي
درمان
- تجویز وریدي آنتاگونیست منیزیوم:
- کلسیم کلراید (calcium chlorid)
- تجویز دیورتیك لوپ براي کاهش سطح منیزیم:
- فورسماید (furosmid)
- دیالیز – دیالیز خونی یا صفاقی براي دفع منیزیم اضافی (بخصوص در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه)
- کاهش منیزیم رژیم غذایی (اجتناب از خوردن گوشت، تره بار، سبزیجات سبز، ماهی، دانه هاي کامل، مغزها)
- افزایش مایعات مصرفی براي حفظ هیدراسیون
تشخیص هاي پرستاري
- اختلال تبادل گازي
- ریسك صدمه
- کاهش برونده قلبی
مداخلات پرستاري
- پایش جذب و دفع بیمار
- پایش علائم حیاتی
- پایش وضعیت قلبی و عروقی از نظر تغییرات ریت و ریتم قلبی
- پایش نتایج آزمایشات از نظر تعادل الکترولیت ها
- آموزش اجتناب از مواد غذایی سرشار از منیزیم
- اجتناب از داروهاي داراي پایه منیزیم